امتحان

زمانیکه همه در استرس هستند تا برای یک نبردی نامفهوم آماده شوند من تصمیم گرفته ام تا بر هیجان دلم غلبه یابم و اگر دلم بیش از این اصرار ورزد هرگز مطیعش نخواهم شد .بند بند احساس را می شکنم و بسان بچه هایی که لج می کنند نخواهم رفت .داد میزنم که امروز من بر سر امتحانی که یکسال زحمتش را کشیده ام حاضر نخواهم شد آزمونی که تا شروعش چند دقیقه بیشتر نمانده است و هیچ کس به من اعتنایی نمی کند و من از اینهمه نامهربانی دردم می آید .

میخواهم خودم را گول بزنم و به خودم میگویم برو این امتحان را بده تا با قبولیت توانسته باشی لجشون را در بیاوری اما تو دلم میترسم چون از قبولیم مطمئن نیستم .دارد کم کم شروع می شود این آزمون لعنتی که یکسال خون به جگرم کرده است کابوسی که تو این یکسال تمومی نداشت حالا نوبت من شده تا دمار از استرس در بیاورم و به بازیش بگیرم .آری من برای امتحان دادن نخواهم رفت . لذت ببر امتحان گوگولی مگولی .ببین برایت زبانهم در آورده ام و دارم به هرشکل که میتوانم مسخره ات میکنم و به ریش بانیان این شکل علم آموختن میخندم .

من در جلسه امتحان نیستم تا گرفتار ظلمت تو گردم تا با اینهمه سوالات نامفهوم که جولانگاه افرادیست که خود هیچ نمیدانند بخواهی به خاک و خونم بکشی .

ضمنا اگر هم میامدم باز تو چند سوال اول تا به بن بست میرسیدم میخواستم همه برگه ها را ریز ریز نمایم و بر همه این طراحان ناسزا بگویم اما مثل همه که تقلید می کنند و قیافه پروفسورانه به خود می گیرند که انگار تمامی سوالات را از حفظ بوده اند باید بلند شوم و از راه خروجی خود را به بیرون پرتاب نمایم تا برای زندگی نفس بکشم. نگاه به ساعت لعنتی میاندازم فقط یک ربع دیگه آغاز میشه و من دارم داغون میشوم .چقدر سر کلاسها رفتم نشستم و خواستم دوباره مرور کرده باشم تمام چیزهایی که روزگاری فقط بخاطر گرفتن نمره خوانده بودم و آنزمان برایم مفهومی تازه تر داشت .کسی نیست تشویقم کند یا نازم را خریداری نیست تا ...اصلا با همه قهرم دارم میرم به خاطر لج هم شده بخوابم .اما خوابم که نمیبرد .اصلا اینهمه شعر و ور بسه دارم مثل یک اعدامی میروم سر جلسه امتحان .من که محکومم برای چه دست و پای زیادی بزنم .من رفتم برایم دعا کنید چون خودم دیگر برایم اعتقادی نمانده است