جمعه, ۱ آذر ۱۳۹۲، ۱۱:۴۵ ب.ظ
پیامبر
به امید مهر پدر پا به عرصه زمین نگذاشتی که نبود انتظار مردی که بشنود نوید آمدن فرزندش را که بشریت را بشارت داد به خدای عدل و داد .
پیامبریکه لبریز بود از تمام صفات پسندیده و برای رهایی آدمیت تحقیر شده آمد تا برساند این مردمان در بند فلاکت را به کمال انسانیت .
ای نشان از صداقت با مردمی که از تن خویش میگذشتند و گریه فرشته هایی که خاموش میشدند زیر ابلهیت پدرانشان چه کردی که باورت نمودند ؟تو بودی و علی یا بگویم سلمانها بودند و اباذرها کنار شما دو نفر .
اما چه کنم که باور و اعتقادم میگوید خدا بود و بس .شما بانیان ارزشهای انسانیت برایم فراتر از انسانید اما در برابر خالقم و خواستش هیچید . ماهیت اولین نور هستی که در وجود نازنین شما خلاصه شده است ومن اصل اسلام را با شماها قبول دارم تا نور در نور
- ۹۲/۰۹/۰۱